Ervaring van Daniëlla
In 2010 kocht ik een paint hengst, Midnight. Ik kende hem al vijf jaar, asbakkenhengst eerste klas. Vuurwerk in de hand en vuurwerk onder het zadel, echter wel met een lief karakter. Na het laten ruinen bleef het vuurwerk, wel minder, maar toch vuurwerk. Na een aantal jaar ploeteren, kwam mijn vriendin met informatie over Hayster. (Eigenlijk was ze op zoek naar geschikt voer voor haar PSSM positieve quarter, maar ze las wat suikers teweeg kunnen brengen in een paard en dacht meteen aan Midnight) Na behoorlijk wat wikken en wegen besloten de overstap te maken. Er veranderde helaas op dat moment nog heel veel meer in zijn leventje, aantal keer verhuisd, verzorgster erbij. Maar, na een stabilisatie periode van ongeveer een half jaartje, begon het er toch serieus op te lijken dat het vuurwerk aardig getemperd was, en ingeruild voor een lief, meewerkend paard. Inmiddels eet hij een goed anderhalf jaar Hayster, en na even de juiste balans te hebben gezocht in hoeveelheid voer tegen hoeveelheid werk durf ik nu te zeggen dat Midnight 100% meer rust in zijn kop heeft, lichamelijk doet hij het super, en ik heb zelfs zes maanden zonder zadel gereden, wat ik echt nooit verwacht had (ik had je echt uitgelachen als je dat ook maar had gesuggereerd...) Dus, binnenkort gaan we het buitenrijden maar eens oppakken, aangezien dat ook nooit echt lekker ging (hij kon nogal euh...heftig reageren op euh....niks...), maar ik heb goede hoop. Nooit gedacht dat een overstap naar dit voer zo'n immense verandering in mijn paard kon bewerkstelligen!
